- кумалме
- кумалме1. прич. от кумалаш2. в знач. сущ. моление
Кумалме деч вара пайрем тӱҥалын. [/i]«Ончыко»[/i] После моления начался праздник.
Теве тыят телым кумалмылан огыл, а эмлан кӧра тӧрланышыч. [/i]В. Любимов.[/i] Вот и ты поправился зимой не из-за моления, а от лекарств.
3. прил. молитвенныйКумалме кече день молитвы (молитвенный день).
Пӧтырын пылышыжлан писте пеледышлан кумалме муро шоктен. [/i]М. Шкетан.[/i] В ушах Петра звучала молитвенная песня, воспевающая липовые цветы.
4. прил. жертвенный, принесённый в жертвуКумалме тага жертвенный баран;
кумалме имне жертвенная лошадь.
5. прил. священныйКумалме пушеҥге тӱҥеш сорта шогалташ сондалым ыштеныт. К основанию священного дерева приделывали подсвечник.
Марийско-русский словарь . 2015.